Atopowe zapalenie skóry (AZS) nazywane też egzemą, wypryskiem atopowym, świerzbiączką, przewlekłą domatozą, alergicznym wypryskiem bądź zapaleniem skóry to powszechna dolegliwość. Atopowe zapalenie skóry charakteryzuje się silnym swędzeniem skóry oraz pojawiającymi się na niej zmianami. Choroba ta jest obecna przez całe życie.
AZS zazwyczaj pojawia się w dzieciństwie, wielokrotnie już u noworodków. Szacuje się, że co piąta osoba zmaga się z atopowym zapaleniem skóry. Według najnowszych doniesień nieco częściej z AZS zmagają się panie, aniżeli panowie. Atopowe zapalenie skóry jest silniejsze zazwyczaj w dzieciństwie z biegiem lat przebieg tej choroby znacznie łagodnieje i rzadziej daje o sobie znać. Chory musi jednak mieć ciągle na uwadze, iż jego skóra wymaga stałej, specjalistycznej pielęgnacji, by zapobiec nieprzyjemnym dolegliwościom, które mogą się pojawić. Osoby chorujące na atopowe zapalenie skóry muszą pamiętać o odpowiednim jej nawilżeniu i natłuszczeniu.
Ważne są geny
Okazuje się, że w przypadku atopowego zapalenia skóry dużą rolą są geny. To właśnie one mają duży wpływ na zachorowanie na tę dolegliwość. Okazuje się, że jeśli rodzic zmaga się z tą chorobą, to ryzyko, że ich potomek również będzie miał ten problem wzrasta nawet o 40%. W przypadku choroby obojga rodziców ryzyko jest dwa razy większe. AZS warunkują także inne czynniki m.in. klimatyczne, środowiskowe, psychogenne oraz np. alergeny pokarmowe. Co ciekawe choroba może się znacząco nasilić, jeśli jesteśmy narażeni na silny i długotrwały stres. Także przebywanie w zbyt gorących pomieszczeniach, czy wystawianie skóry na słońce sprawia, że dochodzi o nadmiernego pocenia się, a to powoduje, że objawy tej choroby nasilają się. Chorzy na AZS powinni też uważać na konserwanty, detergenty a nawet na dym tytoniowy.
Jak wygląda atopowe zapalenie skóry?
Na samym początku czujemy uporczywe swędzenie. Może być ono na tyle silne, iż będzie utrudniało codzienne funkcjonowanie. Po jakimś czasie skóra robi się sucha, zdarza się, że w okolicach kolan czy łokci pojawiają się czerwone grudki. Później zamieniają się one w ropne krosty. Na ciele pojawiają się plamy w kolorze czerwonym. Mogą być wszędzie. Jeśli nie będziemy w stanie powstrzymać drapania się, to skóra stanie się bardzo cienka i przezroczysta, wiele osób porównuje ją wówczas do pergaminu. Są też inne czynniki mogące świadczyć o AZS, są to: nawrotowe zapalenie spojówek, nietolerancja wełny, suchość skóry, rumień twarzy, nietolerancja niektórych pokarmów, zaćma, odczyny skórne, dodatnie testy na alergie, biały dermografizm, stożek rogówki, zapalenie brodawek sutkowych, zapalenie czerwieni wargowej, świąd po spoceniu się, podwyższony poziom IgE w surowicy krwi, zaciemnienie okolic oczodołów, łupież czy wystąpienie pierwszych objawów we wczesnym dzieciństwie.
U dzieci, które ukończyły cztery latka atopowe zapalenie skóry diagnozuje się poprzez skórne testy punktowe. Inną metodą jest badanie krwi.
Jak leczyć atopowe zapalenie skóry?
To jak przebiega leczenie AZS zależy od wieku chorego. Łatwiej jest jeśli uda się ustalić czynniki uczulające, wówczas chorobę może złagodzić już samo wystrzeganie się ich. W przypadku malutkich dzieci (i nie tylko) bardzo istotna jest odpowiednia pielęgnacja skóry. Najważniejsze jest jej odpowiednie nawilżanie i natłuszczanie po kilka razy dziennie. U niektórych chorych koniczne jest stosowanie preparatów przeciwzapalnych (w tym m.in. sterydów). Osoby, którym zwykłe lekarstwa nie pomagają muszą się poddać fototerapii i hospitalizacji.
Największą wadą AZS jest to, iż jest chorobą przewlekłą i często nawracającą (nawet po długim czasie)
