BSN to odpowiednik polskiego PESEL i jest przyznawany tylko raz na całe życie. Obywatelom holenderskim nadawany jest automatycznie, natomiast obcokrajowcom, pod pewnymi warunkami. Nie jest obowiązkowy, ale do rozliczenia podatku w urzędzie skarbowym, załatwiania spraw socjalnych i ubezpieczenia zdrowotnego, staje się niezbędny.
Czym jest BSN w Holandii?
Numer BSN to holenderski odpowiednik polskiego numeru PESEL. Ten ważny dokument tożsamości nadawany jest obywatelom Holandii oraz cudzoziemcom, którzy na terenie Niderlandów mieszkają przynajmniej 4 miesiące. Numer obsługi mieszkańca, składający się z 9 cyfr służy do podatkowej identyfikacji płatnika w urzędzie skarbowym. Jest też potrzebny do uzyskania ubezpieczenia zdrowotnego, które uprawnia do korzystania z opieki zdrowotnej i zakupu leków na receptę w aptece. Figurowanie w ewidencji ułatwia funkcjonowanie, dlatego po przyjeździe do Holandii warto zadbać o posiadanie numeru BSN (Sofi)
Choć nie jest obowiązkowy, to znacznie ułatwia załatwianie spraw w holenderskich urzędach, m.in. podczas ubiegania się o zasiłki. Jeśli obcokrajowiec stara się o legalną pracę zarobkową na terenie Holandii, musi uzyskać numer BSN, by pracodawca mógł wypłacać pensje i rozliczać podatek dochodowy. Pracownicy sezonowi otrzymują BSN po przyjeździe do kraju, zgłaszając się do gminy i wpisując do ewidencji ludności – jako nierezydent. W tym wystarczy, że posiadają dowód osobisty lub inny dokument tożsamości.
Ile trwa wyrobienie numeru BSN?
BSN – dawny numer Sofi jest nadawany w urzędzie gminy jeden raz w życiu, podobnie jak w przypadku Pesel w Polsce. Obowiązuje na stałe, nawet w przypadku wyjazdu z Holandii do naszego kraju. Jeśli już był kiedyś nadany, warto sprawdzić numer BSN. Obcokrajowiec, który stara się o jego wyrobienie, a mieszka na terenie kraju przez okres krótszy niż 4 miesiące, zgłasza się do jednego z urzędów gminy i składa wniosek. Natomiast, kiedy wyjeżdża do pracy organizowanej przez agencję, formalnościami zajmuje się pośrednik. Nie ma możliwości, by zdobyć numer BSN, przebywając w Polsce, bo trzeba osobiście zgłosić się do holenderskiego urzędu gminy. Wnioski przez Internet są odrzucane.
Osoby przebywające w Holandii przynajmniej od 4. miesięcy, chcąc otrzymać numer BSN, muszą przedstawić umowę najmu lokalu, oświadczenie właściciela nieruchomości o wynajmie i akt własności domu czy mieszkania. Jeśli występuje się o BSN dla rodziny, potrzebne są, takie dokumenty jak: potwierdzenie wspólnego zamieszkania, kopie dowodów tożsamości, aktu ślubu i urodzenia dzieci. Odpisy muszą być przetłumaczone na język niderlandzki. Wyrobienie numeru BSN jest bezpłatne i trwa maksymalnie kilka tygodni, co jest uzależnione od urzędu gminy, w którym jest składany wniosek. Dokument jest przesłany pocztą na wskazany we wniosku adres.
Dlaczego numer BSN dla dziecka i małżonka jest przydatny?
Jeśli dziecko urodziło się na terenie Holandii numer BSN nadawany jest automatycznie. Podobnie jak przy ubieganiu się o zasiłek na dzieci. Jeśli rodzina przeprowadziła się do Królestwa Niderlandów musi postępować zgodnie z procedurami. Warto ubiegać się o numer Sofi, by dzieci mogły korzystać z przedszkola czy świadczenia dla nieletnich, a rodzice/opiekunowie z dodatku do czynszu. Jest przydatny w sytuacji, gdy żonie przysługuje rozłąkowe.
Ulga podatkowa należy się partnerom fiskalnym, składającym zeznanie podatkowe w urzędzie skarbowym. Wspólne rozliczanie jest korzystniejsze niż samodzielne, ze względu na zwrot nadpłaconego podatku. Partner fiskalny korzysta z ulgi, kiedy małżonek nie uzyskuje dochodów lub jego zarobki są niskie. Podczas składania rocznej deklaracji należy podać wszystkie przychody, łącznie z tymi, jakie zostały uzyskane poza granicami Holandii. Aby jednak skorzystać z ulg, niezbędny jest numer BSN.
Czy potrzebny jest BSN do zasiłku dla bezrobotnych?
W Holandii przyznawany jest zasiłek dla bezrobotnych w przypadku, kiedy zwolnienie nie nastąpiło z winy pracownika. Wyłączone są osoby, które zrezygnowały z pracy lub zakład wymówił umowę ze skutkiem natychmiastowym – dyscyplinarnie. Warunkiem otrzymania świadczenia jest przepracowanie minimum 26 tygodni w czasie ostatnich 36 tygodni. Nie są uwzględniane urlopy macierzyńskie, bezpłatne, prowadzenie działalności gospodarczej i zasiłki chorobowe. Osoba bezrobotna musi przebywać na terytorium kraju, by w każdej chwili mogła podjąć pracę.
Wysokość zasiłku jest uzależniona od zarobków, jakie dana osoba uzyskała w roku poprzedzającym utratę zatrudnienia. W pierwszych 2. miesiącach jest wypłacane 75% wysokości dochodów, jakie pracownik otrzymywał w ciągu ostatnich sześciu miesięcy. Później osoba bezrobotna otrzymuje – 70%, od swoich dochodów. Długość natomiast zależy od liczy przepracowanych lat. Zasiek może być pobierany tylko do 24. miesięcy. W sytuacji, gdy dana w ciągu ostatnich sześciu miesięcy pracowała w kilku firmach, a przerwy w zatrudnieniu, nie były dłuższe niż 10 miesięcy, podczas przechodzenia z jednego zakładu do drugiego, okres jest sumowany. Aby starać się o świadczenie niezbędny jest numer BSN, czyli numer identyfikacji socjalno fiskalnej.