W tym roku w III Liceum Ogólnokształcącym w Zabrzu obchodzą wyjątkową rocznicę - 50 lat działalności kabaretu "I. . ., czyli ciąg dalszy nastąpi". Warto go znać!
50 lat kabaretu w zabrzańskim liceum
Od pół wieku uczniowie i nauczyciele zabrzańskiego liceum udzielają się w literacki kabarecie. Od pół wieku bawią, uczą i odnoszą sukcesy na małych i dużych scenach. Już jutro będą oficjalnie świętować w Teatrze Nowym i szkolnej auli. Zadaliśmy kilka pytań, skontaktowaliśmy się z dyrektor placówki, Magdaleną Kaernbach-Wojtaś i możemy przybliżyć wszystkim długą historię tej wyjątkowej formacji artystycznej.
Kabaret istnieje już 50 lat, jaka jest jego historia? Od czego się zaczęło?
Wszystko zaczęło się w roku 1974, od szkolnego przedstawienia pt.”Eskalacja”, które przygotowali uczniowie klas II i IV. Przyniosło ono młodym artystom I miejsce na miejskim, a następnie na wojewódzkim Przeglądzie Szkolnych Zespołów Artystycznych. Rok później ten nieprofesjonalny teatr poezji wystawił spektakl pt. „Kartki z historii”, który został nagrodzony na Przeglądzie Małych Form Teatralnych w Tychach.
W 1976 roku uczniowie postanowili jednak poświęcić się lżejszej muzie i stworzyć szkolny kabaret. Jest ósmy marca 1976 roku, z okazji Dnia Kobiet w auli, w III LO zgromadzonych setki uczniów, wszyscy klaszczą. Na podeście stoi Stefan Karel – dyrektor liceum, obok niego grupka roześmianych młodych osób, oklaski słabną, sala cichnie.
„Tak więc, moi drodzy, mamy w szkole prawdziwy kabaret” – oznajmił wszem i wobec dyrektor Karel. Słowa te wywołują natychmiastową reakcję uczniów – gromkie brawa.
Powoli ze sceny schodzą Krzysiek Hanke, Marian Calow, Basia Zyguła, Irek Warzecha i Adrian Nastula, Bogdan Lasota. Z dumą spoglądają w stronę swojej opiekunki mgr Marianny Kaernbach. Ogromny sukces! Pomimo tylu wątpliwości i problemów udało się!
Tak narodził się najstarszy kabaret szkół średnich w Zabrzu.
Od tej pory każde przedstawienie zapowiadało znakomitą zabawę, autentyczną, żywiołową, niepowtarzalną. Okazji było sporo, każda, z wyjątkiem Rocznicy Rewolucji Październikowej, była dobra, aby potraktować ją z humorem, a kiedy trzeba już było wystawić coś poważniejszego, „I, czyli cdn.” przeobrażał się z powrotem w teatr poezji.
Czym jest kabaret "I, czyli ciąg dalszy nastąpi", jaką ma formułę i czy zmieniała się na przestrzeli lat?
W tamtych czasach kabaretowi było znacznie trudniej zaistnieć na zewnątrz niż teatrowi, zarzucano mu, że przyczernia rzeczywistość, urządza kpiny z rzeczy poważnych czy, nie daj Boże, szarga świętości! Rzeczywiście, kiedy ma się naście lat, szarganie tzw. świętości jest prawdziwą przyjemnością i młodzi ludzie nie potrafili sobie tego odmówić. Sporo było również problemów szkolnych, nie cofano się przed karykaturą, parodią, żartem, licząc na wyrozumiałość i poczucie humoru swoich belfrów. Zdarzało się, że krok dzielił ich od prawdziwej wojny, ale na szczęście nigdy do niej nie doszło.
Kabaret sięgał po teksty najlepszych poetów, uzupełniając je muzyką już istniejącą, coraz częściej pojawiały się jednak własne teksty, aranżacje i muzyka. Rozwijały się wielkie indywidualności, prawdziwe gwiazdy, mistrzowie parodii, znakomici wykonawcy, piosenkarze i muzycy.
Jakie były ważne postaci w historii zabrzańskiego kabaretu?
Spora grupa członków kabaretu „połknęła bakcyla teatru” i swoje dalsze losy zawodowo związała ze sceną, są wśród nich: Beata Ożóg, Jolanta Muszyńska, Krzysztof Hanke, Darek Gnatowski, Artur i Patrycy Woźniak oraz Aleksandra Popławska, Jacek Beler, Piotr Kłudka, Bartosz Miłosz- Martyna, Joanna Halinowska.
W „I, czyli cdn.” swoje pierwsze kroki stawiali Joanna Dylus – muzyk, Aneta Łacwik i Adam Olcha – autorzy tekstów. Do kabaretu należał znany redaktor naukowy Tomasz Rożek, redaktor kulturalny Tadeusz Marek i najlepszy bloger podróżniczy Marcin Nowak („Wędrowne motyle”), a także zespół The Dumplings, zanim oczywiście został zespołem.
Z kabaretu „wyrosło” kilka małżeństw, tutaj zawiązywały się prawdziwe przyjaźnie.
Do 1991 r. kabaret był prowadzony przez Mariannę Kaernbach, teraz kontynuuje dzieło mamy Magdalena Kaernbach-Wojtaś. I tak już od 50 lat nieustannie, niezmiennie w III LO działa kabaret.
Największe / ważne osiągnięcia?
Oprócz „obsługiwania” szkolnych uroczystości zespół wystawił wiele sztuk, np.: „ Miedzy nami dobrze jest”, „Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku”, „Kochanie zabiłam nasze koty” Doroty Masłowskiej, „Noc” A. Stasiuka, „Sztukę” Yasminy Rezy. Wielokrotnie wystąpił w montażach poetyckich: „Polskie drogi do wolności”, „Stamtąd przyszliśmy”, „Patrzą na mnie, więc pewnie mam twarz”, „Jesteśmy romantyczni”. Stałym punktem było uświetnianie miejskich obchodów Święta Niepodległości.
Kabaret stale nagradzany był w przeglądach zespołów artystycznych, ale najważniejszym osiągnięciem było zajęcie I miejsca w Polsce w konkursie „Polskie drogi do wolności” w 2011 r. i zdobycie Grand Prix w Wojewódzkim Przeglądzie Zespołów Artystycznych w 2004. Kabaret zdobył także Nagrodę Prezydenta Miasta w Dziedzinie Kultury. Wywodzący się z kabaretu Entuzjastyczny Teatr Muzyczny KME zwyciężył na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie.
Od 2011 roku z kabaretem związała się także nauczycielka muzyki, pani Katarzyna Kupiec, która następnie założyła odrębny zespół muzyczny współpracujący z „I czyli cdn.”. Pokłosiem tej współpracy były koncerty wystawiane na zabrzańskich scenach „Trójka śpiewa Osiecką” i „Kabaret starszych panów”, a także wspólne przygotowanie aż trzech zjazdów szkoły.
Działalności kabaretu nie przerwała nawet pandemia, zmieniła się jedynie formuła przygotowywanych programów, od tego czasu filmy i teledyski stały się stałym elementem występów.
Najwyższym wyróżnieniem w kabarecie było pełnienie funkcji konferansjera - do najbardziej zapamiętanych należeli: Michał Bacia, Bartosz Miłosz- Martyna, Tomasz Rożek, Marcin Nowak, Rafał Harnos, Mateusz Przybylski, Maciej Strzałkowski, Wojciech Żywiołek, Milena Cieplucha, Zuzanna Piechowicz, Franciszek Kowal, Martyna Serwińska, Szymon Krasuski
30 listopada macie Państwo ważną rocznicę. Co zaplanowano na ten dzień?
30 listopada o godz. 12 w Teatrze Nowym odbędzie się koncert jubileuszowy z okazji 50. urodzin najstarszego kabaretu szkolnego. Na scenie wystąpią nie tylko obecni uczniowie, ale także absolwenci, którzy z całej Europy zjechali się na spotkanie. Będą ocalone filmiki z przeszłości i zapewne wiele wzruszeń. Ciąg dalszy imprezy przewidziany jest w szkolnej auli, gdzie wszyscy stawiali pierwsze kroki na scenie. W planach wspólne śpiewanie kabaretowych piosenek, spotkania, oglądanie dawnych programów w sali kinowej i jubileuszowy poczęstunek.
