Trwający od lipca protest policji prawdopodobnie właśnie się zakończył, jednak porozumienie podpisano dopiero po pladze zwolnień lekarskich, z powodu której w całym kraju duża część funkcjonariuszy nie przyszła do pracy. Problem dotyczył również Zabrza, wczoraj jednak związki zawodowe policji poinformowały o porozumieniu, można się zatem spodziewać końca akcji protestacyjnej i powrotu mundurowych do pracy.
W tym tygodniu w samym województwie śląskim w pracy nie pojawiło się około 40% mundurowych, jednak w niektórych komendach w pracy z powodu „choroby” nie pojawiło się nawet 2/3 załogi. Ekstremalnym przykładem jest komisariat w Kostrzynie nad Odrą, gdzie do pracy przyszła jedynie kadra kierownicza.
W związku z kryzysem na ulicach pojawili się nawet pracownicy biurowi, którzy w ten sposób uzupełniają „krótką ławkę” – tak stało się na przykład w Katowicach, gdzie na 101 pracowników drogówki do pracy przyszło zaledwie 31 osób.
W Zarównież dało się odczuć mniejszą ilość mundurowych na ulicach, z nieoficjalnych źródeł wiemy, że w pracy mogło się nie pojawić ponad 40 procent załogi.
Protest trwał od lipca, ale dopiero ostatnia akcja protestacyjna policji zmusiła MSWiA do ustępstw. W czwartek podpisano porozumienie, na mocy którego służby podległe temu ministerstwu otrzymają podwyżki w dwóch terminach, poza tym wprowadzone zostaną płatne nadgodziny, zrezygnowano też z wymogu 55 lat aby przejść na emeryturę.
Czy to porozumienie faktycznie zmieni sytuację policji przekonamy się już za kilka miesięcy, pewnym jednak jest, że chociaż kwestie płacowe i emerytalne są dla pracujących w służbach ludzi kluczowe, to jednak nie są to jedyne wyzwania, z jakimi musi mierzyć się niejedna komenda w kraju.
Niektóre sytuacje związane z pracą w policji są wręcz kuriozalne. Telefony służbowe wydają się czymś oczywistym, a jednak używanie prywatnych telefonów w celach służbowych jest tak nagminne, że Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Policjantów wydał w tej sprawie oświadczenie oparte o opinię prawną, w którym rekomenduje zaprzestanie takich praktyk. W niektórych komisariatach braki umeblowania pracownicy uzupełniają sami z własnej kieszeni albo z tego, co przyniosą z domu. Ponadto biurokracja urosła do takich rozmiarów, że ogromną część czasu pracy funkcjonariusze spędzają za burkiem wypełniając papiery.